Niebezpieczne jest ocenianie jakiegoś państwa
na podstawie pierwszego skojarzenia

Ambasador RP w Republice Federalnej Niemiec Jerzy Margański

odpowiada na pytania młodych reporterów Złego Wilka

 

Czy może nam Pan wytłumaczyć na czym polega praca Ambasadora?

Najważniejszym zadaniem Ambasadora jest dbanie o wysoką jakość stosunków w kraju urzędowania. Nawiązujemy kontakty, rozmawiamy z politykami oraz ekspertami gospodarczymi. Próbujemy również przedstawiać Polskę w Niemczech jako kraj atrakcyjny oraz interesujący, kraj, z którym warto współpracować. Zajmujemy się również delegacjami z Polski - przyjmujemy polityków, przedsiębiorców, co również wymaga wielu przygotowań i jest czasochłonne.

Co lubi Pan w swojej pracy?
Jest to bardzo ciekawa i różnorodna praca, gdyż dyplomata musi zajmować się wieloma kwestiami: polityką, gospodarką, również kulturą. Nasza ambasada jest bardzo aktywna w tym obszarze, organizujemy koncerty, dyskusje. Ten zawód daje także pole do realizacji własnych zainteresowań.

A czego Pan nie lubi w swojej pracy?

Tego, że mam mało czasu wolnego. Ale jako że praca dyplomaty w takim kraju jak Niemcy jest bardzo zajmująca, ciężko znaleźć czas na cokolwiek innego. To świadczy też o intensywności relacji pomiędzy Polską a Niemcami.

 

Jakie pierwsze skojarzenie przychodzi Panu do głowy na myśl o Niemczech?
Niebezpieczne jest ocenianie jakiegoś państwa na podstawie pierwszego skojarzenia. Przez dłuższy czas wyrabiałem sobie opinię o Niemczech poznając kulturę oraz filozofię tego kraju.
Po dłuższym zastanowieniu, powiedziałbym, że słowem które dobrze określa Niemcy jest „technika”, gdyż jest to kraj, z którego pochodzi bardzo wielu ważnych odkrywców.

 

A jakim słowem opisałby Pan Francję lub Polskę?

Jeśli miałbym wybrać pojęcie, które dobrze określa Francję, powiedziałbym, że jest to „kultura” lub „sztuka” jako symbol.
W XX w. prawie wszyscy znani artyści mieszkali w Paryżu.

W przypadku Polski tym słowem byłby „romantyzm”, który jest pojęciem bardzo znamiennym dla naszego
kraju i który odróżnia nas od innych narodów.

 

 

 

Co oznacza dla Pana przyjaźń niemiecko-francusko-polska? Jak można ją pielęgnować?
Przyjaźń niemiecko-francusko-polska jest ważna nie tylko dla tych trzech państw, ale także dla Europy. Współpraca między tymi krajami się zacieśnia, a ich głos jest coraz bardziej słyszalny również na arenie europejskiej. Będziemy musieli jednak zrobić więcej, zwłaszcza jeśli chodzi o wymianę młodzieży, która jest bardzo intensywna między Niemcami a Polską, ale wymaga pogłębienia na linii Francja-Polska.

Dlaczego tak wielu obywateli Polski jest zainteresowanych życiem w Niemczech?
Tradycja polskiej emigracji do Niemiec Zachodnich sięga początków XIX w. Dlatego też tak często słychać tam język polski oraz widać polskie nazwiska w książkach telefonicznych.
Po II wojnie światowej duża grupa Polaków została w Niemczech. Po wielkiej fali emigracji z Polski do Niemiec w latach 90-tych zainteresowanie emigracją do Niemiec zmalało, a Polakom, którzy tu żyją wiedzie się dobrze.

 

Na pytanie „z czym kojarzy Ci się Polska”, francuskim uczniom przychodzi do głowy jedynie piłkarz Robert Lewandowski. Jak można zachęcić ludzi do większego zainteresowania Polską?

Trzeba doprowadzić do większej integracji między tymi państwami. Z Niemcami to już się udało. Polska stała się najważniejszym celem wycieczek krótkoterminowych dla Niemców a relacje między oboma krajami są bardzo bliskie. W przypadku Francji, trzeba nad tym jeszcze popracować.

 

Czego Niemcy oraz Francuzi mogą się nauczyć od Polaków?
Myślę, że bardzo ciekawą cechą Polaków jest ich przedsiębiorczość. Polacy znani są z umiejętności improwizacji i mimo tego, że sytuacja gospodarcza w UE jest już dość ustabilizowana, jest to dalej umiejętność, która okazuje się bardzo przydatna nie tylko dla Polaków, ale także dla innych nacji.

 

Czego natomiast Polacy mogą nauczyć się od Niemców oraz Francuzów?

Od Niemców mogliby nauczyć się punktualności. Odrobina porządku też by nam nie zaszkodziła. Myślę, że przez to, że tak wielu Polaków mieszka w Niemczech i że tak wielu Niemców odwiedza Polskę oba narody uczą się od siebie nawzajem: powstaje interesująca mieszanka kreatywności oraz solidności.

 

Tworzymy projekt związany z pierwszą wojną światową. Co kojarzy się Panu osobiście z pierwszą wojną światową? Czy w Pana rodzinie dużo się o niej mówiło?

Urodziłem się 10 lat po zakończeniu drugiej wojny światowej.
Była to wojna, która miała dramatyczny przebieg w Polsce i która pozostawiła głębokie ślady. Był to też główny temat w szkole, w domach. Co jakiś czas powracała również kwestia pierwszej wojny światowej, brat mojego dziadka brał udział w tej wojnie, był żołnierzem armii rosyjskiej i walczył z Austriakami. Mój dziadek opowiadał, że kiedy jego oddział wziął zakładników z armii austriackiej, ci zaskoczeni stwierdzili, że są wśród nich osoby, które posługują się językiem polskim. Wtedy nie istniało jeszcze państwo polskie, Polska była co prawda do końca XVIII w. jednym z największych krajów Europy, straciła później jednak swoją suwerenność i została podzielona między Niemcy, Rosję oraz Austro-Węgry.

Co się stało podczas pierwszej wojny światowej?

W I wojnie światowej Polacy walczyli w niemieckiej, rosyjskiej oraz austriackiej armii. Są rodziny, których członkowie walczyli w przeciwnych armiach. Było to traumatyczne doświadczenie, które dotknęło również rodzinę mojego dziadka.

We Francji dużą wagę przykłada się do setnej rocznicy wybuchu
pierwszej wojny światowej. Czy podobnie jest w Polsce?
W Polsce przykłada się wagę nie tylko do wybuchu, ale także do zakończenia pierwszej wojny światowej, z tego względu, że w jej następstwie Polska odzyskała niepodległość po 123 latach. Pierwsza wojna światowa odgrywała się głównie na ziemi polskiej i do dziś widoczne są jej ślady. Istnieją też duże cmentarze, na których pochowani są żołnierze walczący w trzech armiach. Ta wojna jest głęboko zakorzeniona w naszej historii.

Co oznacza dla Polski 11 listopada?
Polska należy do krajów, narodów Europy, które w wyniku wojny odzyskały swoją suwerenność. Zakończenie pierwszej wojny światowej świętujemy jako nasz dzień narodowy, jest to dla nas duże wydarzenie.

Jeżeli miałby Pan się znaleźć na wojnie, co zabrałby Pan ze sobą: komórkę, laptopa, tablet czy notatnik z ołówkiem?

W takiej sytuacji sympatyzowałbym z notatnikiem i ołówkiem ze względu na nietypową, niebezpieczną sytuację, w jakiej bym się znalazł, wyrwany z normalnego otoczenia, normalnego życia. Gdy idzie się na wojnę, ma się mało możliwości decydowania, co można ze sobą zabrać. Człowiek z góry dostaje polecenie, co powinien zabrać, aby móc ocalić swoje życie i walczyć.

Co zrobiłby Pan z notatnikiem?
Próbowałbym opisać i przeanalizować to, co dzieje się wokół mnie oraz we mnie. Ale myślę, że w trakcie wojny brakuje na to czasu. Chociaż istnieli poeci, którzy właśnie podczas pierwszej wojny światowej, w okopach, pisali wiersze, np. Georg Trakl. Ale były to wyjątki. I myślę, że akurat wojna to nie jest dogodny moment na analizowanie i opisywanie otaczającej nas rzeczywistości.

Jak widzi Pan przyszłość Polski w Unii Europejskiej?

Życzyłbym sobie, żeby Polska była jeszcze silniejsza w Unii Europejskiej, żeby brała udział w ważnych debatach, które mają miejsce na arenie europejskiej jeśli chodzi o kwestie polityki zagranicznej oraz bezpieczeństwa, a także energetyki.

A co robi Pan w czasie wolnym? Czyta Pan? Uprawia sport?
To pytanie przypomina mi o tym, że zbliża się mój pierwszy wolny weekend od mniej więcej dwóch miesięcy! Chętnie czytam, słucham muzyki, biegam oraz jeżdżę na rowerze. Możliwe, że w ten weekend wybiorę się właśnie na dłuższą wyprawę rowerem. Berlin daje wiele fantastycznych możliwości spędzania wolnego czasu, odbywa się tu niezliczona ilość koncertów, jest wiele galerii sztuki, miejsc, do których warto się wybrać. Lubię też po prostu bezcelowo spacerować po mieście i w ten sposób odkrywać różnorodność Berlina.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rozmowa: Dagmara, Gaїa i Leopold (Redakcja młodzieżowa Grand méchant loup)
Rysunki: Felix i Léon  (Redakcja młodzieżowa Grand méchant loup)

© Grand méchant loup | Maj 2014